معرفی کامل صرافی ارز دیجیتال (crypto exchange)
در این مطلب از تترفا به بررسی صرافی ارز دیجیتال (cryptocurrency exchange) می پردازیم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید
حتماً تا الان در وب‌سایت‌های مختلف مربوط به آموزش نکات مربوط به معاملۀ کریپتوکارنسی یا معرفی آنها با اصطلاح صرافی برخورد کرده‌اید.
برای فعالیت در حوزۀ کریپتوکارنسی به تعامل با صرافی نیاز دارید. اما قبل از فعالیت باید در مورد آنها اطلاعاتی داشته باشید.
در این مقالۀ از تترفا به موضوع صرافی ارز دیجیتال (cryptocurrency exchange) پرداخته و مطالبی را در مورد تاریخچه و نحوۀ فعالیتش توضیح داده‌ایم، پس با ما همراه باشید.
صرافی ارز دیجیتال (DCE) که به آن صرافی کریپتوکارنسی هم گفته می‌شود، کسب‌وکاری است.
که به مشتریان امکان می‌دهد کریپتوکارنسی یا ارزهای دیجیتال خود را با سایر دارایی‌ها مانند پول فیات متعارف یا سایر دارایی‌های دیجیتال معامله کنند.
این صرافی‌ها، پرداخت با کارت اعتباری یا انتقال الکترونیکی یا سایر روش‌های پرداخت در صرافی را برای ارزهای دیجیتال یا کریپتوکارنسی نیز می‌پذیرند.
صرافی کریپتوکارنسی می‌تواند یک بازارگردان باشد که اسپرد خریدوفروش (bid–ask spreads) را به‌عنوان کمیسیون تراکنش در نظر می‌گیرد یا به‌عنوان یک پلتفرم اختصاصی، هزینه‌هایی را دریافت می‌کند.
برخی کارگزاران (brokerages)، مانند Robinhood و eToro که روی سایر دارایی‌ها مانند سهام نیز متمرکز هستند، به کاربران این امکان را می‌دهند تا کریپتوکارنسی را بخرند اما نمی‌توانند از کیف پولشان برداشت کنند.
اما صرافی‌های اختصاصی مانند بایننس و کوین بیس اجازۀ برداشت از کیف پول را می‌دهند.
عملیات صرافی ارز دیجیتال
صرافی‌ها می‌توانند کریپتوکارنسی را به کیف پول شخصی کاربران ارسال کنند. برخی از آنها می‌توانند موجودی ارز دیجیتال را به کارت‌های پیش‌پرداخت بدون نام (anonymous prepaid cards) تبدیل کنند.
از این کارت‌ها می‌توان برای برداشت وجوه از دستگاه‌های خودپرداز در سرتاسر جهان استفاده کرد، درحالی‌که سایر ارزهای دیجیتال با کالاهای واقعی مانند طلا پشتیبانی می‌شوند.
سازندگان ارزهای دیجیتال اغلب از صرافی ارز دیجیتال جدا هستند که همین امر باعث تسهیل تجارت با ارز می‌شود.
در یکی از این سیستم‌ها، ارائه‌دهندگان ارز دیجیتال (DCP) کسب‌وکارهایی هستند که حساب‌های مشتریانشان را نگه داشته و مدیریت می‌کنند، اما معمولاً ارز دیجیتال را مستقیماً برای آن مشتریان صادر نمی‌کنند.
مشتریان ارز دیجیتال را از صرافی‌ها می‌خرند یا می‌فروشند تا آن را به حساب DCP مشتری یا خارج از آن انتقال دهند.
برخی صرافی‌ها زیرمجموعه‌های DCP هستند، اما بسیاری از آنها از لحاظ قانونی تجارت مستقل هستند.
نام وجوهی که در حساب‌های DCP نگهداری می‌شود ممکن است ارز واقعی یا ساختگی (fictitious) باشد.
انواع و موقعیت صرافی‌ها
یک صرافی ارز دیجیتال می‌تواند کسب‌وکار فیزیکی یا کاملاً آنلاین باشد. صرافی فیزیکی، مبادله را با روش‌های پرداخت سنتی و ارزهای دیجیتال انجام می‌دهد.
در کسب‌وکار آنلاین، پولهای منتقل شده به‌صورت الکترونیکی و ارزهای دیجیتال مبادله می‌شوند.
بیشتروقت‌ها، صرافی‌های ارز دیجیتال در خارج از کشورهای غربی فعالیت می‌کنند تا از مقررات و پیگرد قانونی اجتناب کنند.
درهرحال، آنها ارزهای فیات غربی را مدیریت کرده و حساب‌های بانکی را در چندین کشور برای تسهیل سپرده‌گذاری به ارزهای ملی مختلف نگه می‌دارند.
صرافی‌های غیرمتمرکز مانند اتر دلتا، IDEX و HADAX وجوه کاربران را در صرافی ذخیره نمی‌کنند.
در عوض، معاملات ارزهای دیجیتال همتا به همتا را تسهیل می‌کنند. صرافی‌های غیرمتمرکز در برابر مشکلات امنیتی که بر سایر صرافی‌ها اثر می‌گذارند مقاوم هستند؛ اما از اواسط سال ۲۰۱۸ حجم معاملاتشان کاهش یافته است.
تاریخچۀ صرافی ارز دیجیتال
در سال ۲۰۰۴، سه کسب‌وکار صرافی ارز دیجیتال مستقر در استرالیا در پی تحقیقات کمیسیون اوراق بهادار و سرمایه‌گذاری استرالیا (ASIC) داوطلبانه تعطیل شدند.
ASIC اعلام کرد که برای ارائۀ خدمات قانونی به گرفتن مجوز خدمات مالی استرالیا نیاز است که شرکت‌ها چنین مجوزی نداشتند.
صرافی Gold Age Inc
در سال 2006، سرویس مخفی آمریکا کسب‌وکار صرافی ارز دیجیتال Gold Age Inc مستقر در آمریکا را که یک کسب‌وکار ایالتی در نیویورک است و از سال 2002 فعال بود، تعطیل کرد.
اپراتورهای این کسب‌وکار یعنی آرتور بودوفسکی و ولادیمیر کاتس «به اتهام راه‌اندازی یک صرافی غیرقانونی ارز دیجیتال و انتقال پول» از آپارتمان‌های خود و انتقال بیش از 30 میلیون دلار به حساب‌های ارز دیجیتال متهم شدند.
مشتریان این صرافی مدارک شناسایی محدودی را ارائه می‌کردند و می‌توانستند وجوه خود را به حساب هر کسی در سراسر جهان منتقل کنند و گاهی اوقات کارمزد این انتقال بیش از 100000 دلار بود.
بودوفسکی و کاتس در سال ۲۰۰۷ «به دلیل مشارکت در کسب‌وکار غیرمجاز انتقال پول، تخلف جنایتکارانه از قانون بانکداری دولتی» به پنج سال زندان و در نهایت به پنج سال آزادی مشروط (probation) محکوم شدند.
صرافی ارز دیجیتال E-Gold
در آوریل ۲۰۰۷، دولت آمریکا به مدیران E-Gold دستور داد که حدود ۵۸ حساب E-Gold را که The Bullion Exchange، AnyGoldNow، IceGold، GitGold، The Denver GoldExchange، GoldPouch Express، 1MDC (یک ارز دیجیتال Gold مبتنی بر e-gold) و سایرین مالکشان بوده است.
و از آن استفاده می‌کردند، قفل/مسدود کند و G&SR (مالک OmniPay) را ملزم به نقد کردن دارایی‌های توقیف شده کرد. چند هفته بعد، E-Gold با چهار اتهام مواجه شد.
WebMoney
در ژوئیه ۲۰۰۸، WebMoney قوانینش را عوض کرد که این امر بر بسیاری از صرافی‌ها اثر گذاشت.
از آن زمان به بعد، مبادلۀ WebMoney با رایج‌ترین ارزهای الکترونیکی مانند E-Gold، Liberty Reserve و سایرین ممنوع شد.
در ژوئیه 2008 نیز سه نفر از مدیران E-gold با دادستان [در ازای تخفیف جرم] توافق کرده و به یک فقره «توطئه برای مشارکت در پول‌شویی» و یک مورد «عملیات کسب‌وکار انتقال پول بدون مجوز» اعتراف کردند.
E-gold در سال ۲۰۰۹ فعالیت خود را متوقف کرد.
Liberty Reserve
در سال ۲۰۱۳، ژان لوپ ریشه پژوهشگر همکار در ESSEC ISIS، در گزارشی کتبی برای دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل، تکنیک‌های جدید پول‌شویی را بررسی کرد که مجرمان سایبری استفاده می‌کردند.
یک رویکرد رایج در پول‌شویی سایبری استفاده از سرویس صرافی ارز دیجیتال بود که دلار را به Liberty Reserve تبدیل می‌کنند و آن را می‌توان به‌صورت ناشناس ارسال و دریافت کرد.
طرف گیرنده می‌تواند با پرداخت هزینه‌ای اندک ارز Liberty Reserve را به پول نقد تبدیل کند.
در ماه می 2013، صرافی Liberty Reserve پس از دستگیری بنیان‌گذار ادعایی، آرتور بودوفسکی بلانچوک، و چهار نفر دیگر در کاستاریکا، اسپانیا، و نیویورک «به اتهام توطئه برای ارتکاب پول‌شویی و توطئه و اجرای کسب‌وکار غیرمجاز انتقال پول» تعطیل شد.
بودوفسکی، شهروند سابق آمریکا و دارای تابعیت کاستاریکا، در زمینۀ یورش عصر طلا (Gold Age raid) در سال ۲۰۰۶ محکوم شد.
بیش از ۴۰ میلیون دلار از دارایی‌ها تحت محدودیت و در انتظار مصادره قرار گرفت و بیش از ۳۰ نام دامنۀ صرافی Liberty Reserve توقیف شد.
بر اساس برآوردها، این شرکت ۶ میلیارد دلار از درآمدهای مجرمانه را پول‌شویی کرده است.
از سال ۲۰۱۴ تاکنون
پس از راه‌اندازی بیت کوینِ کریپتوکارنسیِ غیرمتمرکز در سال ۲۰۰۸ و پس از آن، معرفی سایر کریپتوکارنسی‌ها، پلتفرم‌های مجازی زیادی مخصوص مبادلۀ کریپتوکارنسی‌های غیرمتمرکز ایجاد شدند. مقررات آنها از کشوری تا کشور دیگر متفاوت است.
در فوریه ۲۰۱۴، صرافی Mt. Gox که بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال در آن زمان بود، معاملات مشتریان را تعلیق کرد.
وب‌سایت و سرویس صرافی خود را بست و از ژاپن درخواست کرد تا در مقابل طلبکاران و نیز جلوگیری از ورشکستگی از آن حمایت شود.
در آوریل ۲۰۱۴، این شرکت فرایند تسویه حساب خود را شروع کرد.
این اتفاق نتیجۀ یک سرقت بزرگ بیت کوین بود که در طول زمان و در اواخر سال ۲۰۱۱ مستقیماً از کیف پول گرم Mt. Gox به سرقت رفت.
در دسامبر ۲۰۲۱، صرافی MyCryptoWallet مدیران تسویه را فراخواند. در ژوئن ۲۰۲۲، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا تحقیقاتی را در مورد بایننس آغاز کرد.
اما این یک تحقیق قانونی در مورد خود نهاد بود و نه محصولات کریپتویی که با آن معامله می‌کرد.
چند نمونه صرافی ارز دیجیتال
در اوایل سال ۲۰۱۸، خبرگزاری بلومبرگ نیوز، بزرگ‌ترین صرافی‌های کریپتوکارنسی را بر اساس حجم و داده‌های تخمینی درآمد که CoinMarketCap جمع‌آوری کرده بود، معرفی کرد.
شرکت آلمانی استاتیستا (Statista) نیز در یک نظرسنجی اجرا شده توسط Encrybit آمار مشابهی را برای درک مشکلات صرافی ارز دیجیتال گزارش کرده است.
بر اساس این نظرسنجی، سه صرافی برتر ارزهای دیجیتال Binance، Huobi و OKEX هستند.
سایر نقاط داده در این نظرسنجی شامل مشکلات پیشِ رویِ معامله‌گران کریپتوکارنسی در صرافی‌ها و نیز انتظارات آنها می‌شود.
نگرانی‌های اصلی در این زمینه، امنیت و کارمزدهای بالای معاملات هستند. تمام صرافی‌ها تقریباً جدید و خصوصی هستند.
تعدادی از آنها هم اطلاعات اولیه مانند نام مالکان، داده‌های مالی یا حتی محل کسب‌وکار را گزارش نمی‌کنند.
- Binance
- Bitfinex
- Bithumb
- Bitstamp
- Coinbase
- Huobi
- Kraken
- OKEx
- Upbit
قانون‌گذاری
تا سال ۲۰۱۶، چندین صرافی ارز دیجیتال فعال در اتحادیۀ اروپا، بر اساس دستورالعمل خدمات پرداخت اتحادیۀ اروپا و دستورالعمل پول الکترونیک اتحادیۀ اروپا مجوز فعالیتشان را دریافت کردند.
هنوز از نظر قضایی بررسی نشده که چنین مجوزهایی برای فعالیت صرافی ارزهای دیجیتال کافی است یا خیر.
شورای اروپا و پارلمان اروپا اعلام کردند که برای اعمال قوانین سختگیرانهتر مخصوص پلتفرم‌های صرافی مقرراتی را وضع خواهند کرد.
در سال ۲۰۱۸، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا اعلام کرد که «اگر پلتفرمی سرویس تجارت دارایی‌های دیجیتال را که اوراق بهادار هستند، ارائه دهد و به‌عنوان “صرافی” فعالیت کند، همان‌طور که در قوانین اوراق بهادار فدرال تعریف شده است.
این پلتفرم باید در SEC به‌عنوان یک صرافی ملی اوراق بهادار ثبت شود یا از ثبت‌نام معاف باشد.» اکنون کمیسیون معاملات آتی کالا اجازه دادوستد مشتقات کریپتوکارنسی را به‌صورت عمومی می‌دهد.
در میان کشورهای آسیایی، ژاپن در این زمینه پیشتاز است. مقررات این کشور، گرفتن مجوز ویژه از سازمان خدمات مالی را برای راه‌اندازی صرافی ارز دیجیتال الزامی می‌کند.
چین و کره هنوز با این وضعیت کنار نیامده‌اند. چین استفاده از ماینرهای بیت کوین را ممنوع و حساب‌های بانکی استخراج‌کنندگان را مسدود کرده است.
بااین‌حال، استرالیا هنوز مقررات نهایی در مورد کریپتوکارنسی‌ها را اعلام نکرده است.
این کشور شهروندان خود را ملزم می‌کند که دارایی‌های دیجیتال خود را برای وضع مالیات بر عایدی سرمایه افشا کنند.
گردآوری : وبلاگ تترفا
