ارز دیجیتال استورج Storj چیست و چه آینده ای دارد ؟
ارز دیجیتال استورج Storj چیست و چه آینده ای دارد ؟ بلاک چین و ارزهای دیجیتال در عمر کوتاه خود در صنایع گوناگون تغییرات بنیادینی ایجاد و بسیاری از خدمات سنتی را در قالب فناوری‌هایی جدید مانند امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، دائوها (DAO)، وب ۳.۰ و توکن‌های غیرمثلی در فضایی غیرمتمرکز به کاربران عرضه کرده‌اند.
یکی از این خدمات که کاربرد فراوانی هم دارد، فضای ذخیره‌سازی ابری است
که اکنون به‌لطف بلاک چین، می‌توانیم به نمونه‌های همتابه‌همتا و کارآمدتر آن مانند پلتفرم ذخیره‌سازی ابری استورج دسترسی داشته باشیم.
دستاورد پلتفرم‌های ذخیره‌سازی ابری مبتنی‌بر بلاک چین مانند استورج، تمرکززدایی از صنعتی است
که در‌حال‌حاضر به‌‌طور متمرکز دراختیار غول‌‌های فناوری مانند گوگل و آمازون است.
بی‌شک، هیچ‌کس مایل نیست فایل‌های شخصی‌اش را در فضایی بارگذاری کند
که نهادها یا افراد ثالث آن را اداره و کنترل می‌کنند.
علاوه‌بر‌این، متمرکزبودن با معایبی همچون احتمال قطعی و مشکل پهنای باند و ظرفیت سِرورها همراه است.
ارز دیجیتال استورج (Storj) چیست؟
ارز دیجیتال استورج (Storj) برای ایجاد انگیزه جهت به اشتراک گذاری فضاهای خالی و اضافی ذخیره سازی سیستم‌های کاربران و ارائه پاداش به آنان ایجاد شده است.
ارز دیجیتال استورج بنا دارد یک زیرساخت غیرمتمرکز برای انتقال محتواهای فایلی (اعم از ویدئویی و صوتی) ارائه کند.
نام استورج (Storj) از واژه انگلیسی Storage به معنای ذخیره‌سازی برگرفته شده است.
استورج خود را به عنوان یک راه‌حل ذخیره‌سازی غیرمتمرکز فایل معرفی می‌کند
که مزایای ذخیره‌سازی مبتنی بر فناوری ابری (Cloud) و فناوری بلاک‌چین را با یکدیگر ادغام کرده است.
هسته اصلی این پروژه شبکه Storj است.
کاربرانی که قصد به اشتراک‌گذاری فضاهای خالی ذخیره‌سازی سیستم‌های خود را دارند
به این شبکه متصل شده تا منابع ذخیره‌سازی خود را اصطلاحاً اجاره دهند
و تبدیل به یک ارائه دهنده فضای ابری در مقیاس کوچک شوند.
ارز دیجیتال استورج چگونه کار می‌کند؟
نحوه کار شبکه ارز دیجیتال استورج شباهت زیادی به فناوری تورنت (Torrent) دارد.
تورنت‌ها به صورت شبکه‌های نظیر به نظیری (P2P) عمل می‌کنند
که در آن هر فایل ذخیره شده به بخش‌های کوچک زیادی تقسیم می‌شود و سپس بین کاربران توزیع می‌شود
و کاربران نسخه‌های مختلف را ذخیره‌سازی می‌کنند.
هنگامی که یک کاربر یک کپی از فایلی را درخواست می‌کند
یک Seed به سایر تکه‌های فایل که در اختیار سایر کاربران است ارسال می‌شود.
سپس نرم‌افزار تورنت قطعات فایل را جمع‌آوری و فایل اصلی را بازسازی می‌کند.
شبکه استورج بجای ذخیره سازی یک فایل در یک منبع مشخص، به کاربر این امکان را می‌دهد
که قطعات مختلف فایل را همزمان از چندین منبع مختلف دانلود کند.
این سیستم انتقال و ذخیره فایل غیرمتمرکز به Storj اجازه می‌دهد تا خود را به عنوان یک راه‌حل دانلود سریع معرفی کند.
تیم بنیان‌گذار استورج
پلتفرم استورج (Storj) توسط شاون ویلکینسون (Shawn Wilkinson) در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد.
شاون توانست این نرم‌افزار را در آتلانتا توسعه دهد.
ایده اولیه ویلکینسون ایجاد شبکه‌سازی غیرمتمرکز با کمک فناوری بلاک‌چین بود.
همزمان با ویلکینسون، جان کوین (john quinn) اولین وایت‌پیپر استروج را در سال ۲۰۱۴ منتشر کرد.
اگرچه این وایت‌پیپر به مرور دستخوش تغییراتی شد
اما مفهوم و جزئیات کلی طرح همان چیزی است
امروز در اختیار کاربران قرار دارد. در حال حاضر نسخه ۳ وایت‌پیپر استورج منتشر شده است.
جان کوین به فناوری بلاک‌چین علاقمند بود، اما پیش‌تر به توسعه سیستم‌های بانکداری مشغول بوده است.
تجربه‌های پیشین او برای توسعه استورج بسیار کارآمد بوده است.
استورج موفق شد در سال ۲۰۱۴ تعداد ۹۱۰ بیت‌کوین را به ارزش ۴۶۰ هزار دلار جمع‌آوری کند.
۳ سال بعد حدود ۳ میلیون دلار نیز در یک فارم جمع‌آوری شد
و در نهایت تیم استورج موفق شد تا با یک فروش ۳۰ میلیون دلار کسب کند.
این سرمایه رقم چشم‌گیری برای توسعه استورج در مراحل بعدی بود.
گردآوری: وبلاگ تترفا
